środa, 25 czerwca 2008

MISTRZOSTWO OSTATNIEJ MINUTY

O czym innym pisać, jak temat pilkarskich Mistrzostw Europy ciągle wydaje się być najważniejszy? I to nie z powodu samego futbolu, ale raczej atmosfery i emocji, jakie wzbudza. Jak wspominałam wcześniej w Turcji piłka nożna jest sprawą wagi najwyższej. Wystarczy nadmienić, że kiedy spotyka się dwóch tureckich facetów (a tym bardziej, jeśli spotka się ich więcej), aby się poznać pytają się o 2 sprawy:
1. Skąd się pochodzi (Turcja jest ogromna, więc bycie czyimś ziomkiem bardzo dużo znaczy), oraz:
2. Jakiemu klubowi się kibicuje (czy Galatasaray, czy Fenerbahce, czy może Besiktas).
Czasami w takich pierwszych rozmowach zapoznawczych pojawia się też pytanie gdzie kolega odbywał służbę wojskową, ale to już temat na inną notkę ;)

Ostatni mecz Turcja-Chorwacja oglądaliśmy w dyskotece wyposażonej w duży telebim. Wcześniej, od godzin popołudniowych po mieście jeździły trąbiące (oczywiście) i obwieszone (oczywiście) flagami samochody/motory. W każdym oknie flaga, na ulicach nieograniczone ilości czerwono-białych balonów. Przed samym meczem w porcie rozbrzmiewała kakofonia piłkarskich piosenek włączonych na cały regulator w każdej dyskotece czy restauracji. Trzeba przyznać, że atmosfera była świąteczna - Turcy umieją się bawić takimi wydarzeniami. A sam mecz? Szczerze przyznam, że w porównaniu do poprzednich trochę się nudziłam (a nawet - uwaga - przysypiałam). Za to końcówka meczu wynagrodziła wszystko... kto oglądał, ten wie. Warto dodać, że kiedy Chorwaci strzelili Turkom bramkę w ostatnich minutach, większość po prostu OPUŚCIŁA LOKAL - wyszli natychmiast, bez oglądania się, najwyraźniej uznając mecz za zakończony. Uważam takie zachowanie za skandaliczne :) a na pewno w kontekście mocno zaznaczanego na co dzień patriotyzmu/nacjonalizmu... tym śmieszniej było, kiedy po 2 minutach wszyscy ci uciekinierzy powrócili w tempie ekspresowym bo Turcja, w którą tak zwątpili, strzeliła bramkę Chorwatom :) Nie muszę dodawać, jak komicznie to wyglądało...
A potem była dogrywka, i rzuty karne, przerywane trąbieniem, piszczeniem, gwizdaniem, wskakiwaniem na stoły, paleniem rac, powiewaniem flagami, tańczeniem, skandowaniem i śpiewaniem. Nigdy w życiu nie uczestniczyłam w tak radosnym zamieszaniu, jakie miało miejsce po meczu - cała Alanya (i cała Turcja) zrobiła się karnawałowa i czerwono-biała. Świętowanie zwycięstwa trwało do rana, w telewizorach powtarzano najważniejsze momenty meczu, a ulicami przetaczały się procesje oszalałych z radości Turków. Oj, było co oglądać - z wrażenia wyczerpała mi się bateria w aparacie...
Nadrobię dzisiaj, podczas historycznego i niezwykle doniosłego (w każdym sensie) pojedynku z Niemcami. Od rana czuć już takie mrowienie w mieście. Flagi, plakaty: "U nas możesz obejrzeć mecz". Uliczni sprzedawcy flag robią niezły interes. Każdy najmniejszy skuterek czy rower odpowiednio przyozdobiony. W każdym sklepie do kupienia koszulki z napisem "Turcja" w rozmaitych wersjach. Wszyscy mówią o meczu. I to nie tylko panowie, ale też dziewczyny. Moje tureckie koleżanki dopinają najdrobniejsze szczegóły stroju ("Jak myślisz, powinnam kupić białą koszulkę z czerwonym napisem czy czerwoną z białym?") i makijażu (malowane księżyce i gwiazdy na policzkach). Ja sama od rana nie myślę o niczym innym jak tylko MECZ...

Idę znów do dyskoteki z tym wielkim ekranem i całą bandą tureckich znajomych. Obiecuję Szanownym Czytelnikom po meczu rzetelną foto-relację z jeszcze większego niż poprzednio karnawału; bo w to, że wygra Turcja, nie wątpię ani przez chwilę (cóż, sturczyłam się do cna) ;)


ps. Na marginesie dodam, że dzięki niniejszemu blogowi coraz rzadziej jestem anonimowa, przeciwnie; jeszcze trochę i stanę się osobą publiczną :) Do czego to doszło, żeby tyle osób przyjeżdżających do Turcji mówiło "Ja panią znam z bloga" :) I to nie tylko turyści (co i tak jest niezłym szokiem, oczywiście bardzo pozytywnym), ale nawet współpracownicy! Cóż, chyba nadchodzi moje 15 minut sławy... może ktoś chce przeprowadzić ze mną wywiad? :)

czwartek, 19 czerwca 2008

Alanya news

Mogą się kochani Czytelnicy dziwić, o ile jacyś jeszcze tu się kręcą, mogą się zastanawiać, dlaczego żadnych "Alanya Newsów" nie ma od jakiegoś czasu, już spieszę wyjaśniać i uspokajać skołatane Czytelników nerwy.
Otóż zaczął nam się szczyt sezonu. Nie dość więc, że dużo pracy, że snu mało, że ciągłe bieganie, załatwianie, zmienianie, przestawianie, rozmawianie i jeżdżenie, to jeszcze w sensie dosłownym się gorąco zrobiło; od dwóch dni napływa do Turcji afrykańskie powietrze, temperatura już grubo powyżej 30 stopni, wilgotność też skoczyła zauważalnie, i w nocy już nie trzeba zakładać dżinsów na wieczorny wypad do miasta na mecz (a ponadto od 2 dni nie ma w częśći Alanyi wody - jakaś awaria).

A propos meczy - oj, wspaniale żyje się w kraju, który wygrywa - już zapomniałam jak to jest :) Po ostatnim pojedynku Turcja-Czechy, który był naprawdę znakomity i emocjonujący, szczególnie w drugiej połowie, w całej Alanyi rozpoczęła się wielka fiesta. Potrafią się Turcy bawić i cieszyć - znów były klaksony samochodów, flagi, czerwono białe balony i zabawa do rana. "Çilgın Türkler" (Szaleni Turcy) byli nie do zagłuszenia :) Futbol to dla nich sprawa niezwykłej wagi, a futbol międzynarodowy, to sprawa wagi państwowej; niektórych kolegów nie sposób było oderwać od telewizorów i ekranów w knajpach (bo któż by mecz oglądał w domu, prawda?), a w krytycznych momentach zewsząd padały soczyste przekleństwa pod adresem piłkarzy, wymieszane z zapachem rakı.

Na myśl o jutrzejszym meczu Turcja-Chorwacja aż cierpnie skóra - oj będzie się działo... tu od razu dodam - mam na myśli "dzianie się" w sensie pozytywnym, niezależnie od wyniku nie ma się co obawiać o własną skórę. Wśród Turków co prawda pełno jest osób porywczych, które bardzo łatwo ulegają emocjom (południowy temperament), ale nigdy nie doświadczyłam z ich strony agresji. Oby tak dalej :)

To tyle ze środka Alanyi (ze środka, bo się znów przeprowadziłam i teraz jestem w samym sercu miasta), nowe tematy, sensacyjne relacje, zapierające dech w piersiach fotografie mam nadzieję niebawem, jak już wygospodaruję trochę wolnego czasu na takie sprawy. Cóż - sezon ma swoje prawa.

wtorek, 10 czerwca 2008

DANSOZLER

Czyli tancerze. Notka poglądowa co można obejrzeć na tak zwanej Tureckiej Nocy:
na przykład takie oto dziewczęta


Są też chłopaki i dziewczyny prezentujący tańce kaukaskie. Szał, wariactwo, nieprawdopodobne umiejętności i pozytywne wibracje:



Oczywiście jest bellydancer (dansoz) czyli tancerka brzucha. Dziewczyna naprawdę ma brzuch i jest z niego dumna - polecamy jako wzór do naśladowania:

A to już mężczyzna (jakby ktoś pytał). Brzuch zdecydowanie mniejszy ale nadrabia charyzmą (karizma).

Tancerze brzucha nazywają się zenne i są szkoleni w odrębnych szkołach tańca. Jacyś chętni?

piątek, 6 czerwca 2008

PORTAKAL SUYU

... czyli jak sprawić, żeby życie stało się piękne.


Kupujemy w markecie pomarańcze (po turecku portakal) w cenie 1,99 ytl za kilogram (4 zł). Alanya należy do zagłębia pomarańczowego - i bananowego, ale to inna historia.


Wyciskamy. Dwie pomarańcze starczają na wielką szklanicę soku.


Miąższ owoców pomarańczy zawiera do 12% cukrów, około 2% kwasu cytrynowego, witaminę C (do 65 mg%), witaminę A, z grupy B, P, kwas foliowy (aż 37 mikrogramów w 100g owocu, co stanowi największą ilość spośród innych owoców), a także składniki mineralne (fosfor, potas, wapń, magnez, sód, cynk, żelazo) oraz pektyny.
/źródło: www.biology.pl/owoce_egzotyczne/


A potem bawimy się na Festiwalu Kultury i Turystyki w Alanyi, bo aż się żyć od razu chce, i spotykamy znajomych starych, nowszych i zupełnie nowych, i dlatego nie mamy czasu pisać dłuższych notek, bo bardzo nas ci znajomi absorbują :)

poniedziałek, 2 czerwca 2008

YATOWANIE

Czasownik yatmak to jednocześnie "płynąć" (np. statkiem) jak i spać. Zdjęcie zrobiłam przerywając yat w łóżku po to, by pojechać na yat statkiem.


Yat po Zielonym Kanionie:





Zmieniamy łódkę i wodę ze słodkiej na słoną; al-yat, czyli rejs po morzu w Alanyi:






Plusk!